MEDUSAA | BENLE GEL |

geldiğim bi yol değil karanlıktı göremedim simdi ğittiğim bir yolmu sanki bende sevemedim her gün ayrı döngülerle yedi bitirdi bedenimi şimdi ben mi nerdeyim bi bilsem anne kendimi gizemli duygularda aradım belki saklanır diye san ki bulgular içinde yoktu sevgi sende terk edişti tek çıkar yolum oyun bozulmasın belki gün gelirde kavusuruz ama uyanmasın o zman işte elimi tut va sahne hiç kapanmasın o zman anla sen beni baska caremiz yoktu o zman işte ben le gel gel ki benle sol yok ki baska caremiz dönmem çok zor

NAKARAT
her gün ayrı döngülerle hep mi sahte övgülerle yol mu sence dön memek te sende ben le gel belki yandı bestelerde kaç kül oldu destelerde yan tutuş bu velveleyle şimdi benle gel

sacmalar bu kelimeler yoklugunda saçmalar yağmalar duygularımı acımasızca kalpte ses çıkarmadan dayanır anca saldırır bu kalp saklısaklı ağlayınca belli dir bu sözlerim katlanırsa ayrılık bu zor dayanmaz ah yürek gurur yapar bu gözlerim gizli gizli mahvolur şimdi belki ben yolcuyum bak defoldum hayatından anlaman zor olsada ben yoruldum izlemekten sen gücen me bana kalırsa varlığım gider sana alışmalısın artık anla yokluğum yeter sana yok düşüncelerde boş hayallerinde ben yokum bari yanlız bırakma ben le gelde yorgunum