yanlızlığımla midem bulandı öfkemi kırık kalplere kustum
yarınlar tutsak bedenimin kutsal emanetine çığlıkla sustum
sevgisiz gökyüzüne dumanla çizdiğim anlamsız beyazlar
kör katil beyinler gördüm hepsi kötülüğün yanında piyazlar
mutluluk geçmişte yatılıysa umutluluk yarınlara satıldıysa
bu beden her gün ağladıysa sevgilerim idam sehpasında asılıysa
ben kalpte yokum nefreti tam ortasından vurmuş ok'um yokum pllss
telif olmuş her hakkım hakikate varıcaksa melankolide yokum
ağlayan satırlara mendil tuttum göz yaşlarını silerek kuruttum
unuttum onca senenin ızdırap veren yoksul yokuşlarını
unutmadım arkadaşların ihanet rüzgarının esintisiyle arkamdan
vuran ihanet bıçaklarını sokuşlarını
her gece kendimi bir kez daha öldürdüm her gece yine cinayet
neden sıcak hayaller düşlediğimde hayalden sonra üşürüm
neden her gece şeytan ağlatır ve sonra melekle gülüşürüm
iz bıraktım yüzünde hatırlarsın sonbahar güzünde
aşkımıza karlar yağmaya başladığında itibaren sevgimiz dondu