[İnziva] KoLera _ Uyumam Lazım

Yetinmekle özgürüm rağbet etmek bir düğüm
Çözdükçe oldu kördüğüm beklemekle geçti ömrü
Kuru dalga vurdu kumda suyuna kavuştu
Bir biz kaldık beklemeyi bilemedik
Bacı doğdu kuruntulu herkes layığını buldu
Yok bunun mübalağası ya da yahutu
Krallık kendine hükmedebilmektir
Kendine sözü geçemeyenin devri de boyu geçti kulağı boynuzun boyu
Krallık ilk kendini yenmektir
Hadi gel tanıda tam üstüme bas bu kızın hüznüde kendine has
Buz gibisiniz işlersiniz iliğime ince ince ..

Söylenip duruyor ayaklarım diyor ; ey sahip dinlenmen lazım (lazım)
Sabah oldu ve gece kibrini yitirdi o halde benimde biraz uyumam lazım (lazım)
Gelecek yoksa geçmişte yoktur bunun üzerine uzun uzun düşünmem lazım (lazım)
Biz yareni , yaren bizi bekler uyanmamak üzere uyumam lazım (lazım)

Kış güneşiyle ısıtmaya kalkma beni
Tanırım ben o sinsiyi senden iyi
Düne bakan vardı boynunu eğdi
İnsanlar iyi ama temiz değil
Hepsi eksik yaptı sana Kolo
Kuçu kuçu bile daha sadakatli
Cami’ye değil Kabi nehrine giderim
Rahmetten payı olana güvenirim
Artık laf çalamazlar hepsini bir nur kovalar
Adımı perçeminden tutup atacaklar haberi yok
Fal okur o şeytan işi oyalamalar
İmandan çıktın haberin yok
Ölünce nice ateş denizinde boğulur
Sen beni sevmesen n’olur?
Söyle fahişenin aşkından n’olur?
Ona sevdamı anlatsam pişkin değildir yanlış anlar
Başıma iş gelir sözü zehir gönül elden gitti ve ses kesildi
Cana gıda 2 lokmam var o da helaldir taştan çıkar
Sözüme güç verir ? başım göğe erdi akıl baştan gitti

Söylenip duruyor ayaklarım diyor ; ey sahip dinlenmen lazım (lazım)
Sabah oldu ve gece kibrini yitirdi o halde benimde biraz uyumam lazım (lazım)
Gelecek yoksa geçmişte yoktur bunun üzerine uzun uzun düşünmem lazım (lazım)
Biz yareni , yaren bizi bekler uyanmamak üzere uyumam lazım (lazım)