=raprest= Moderatör
Mesaj Sayısı : 101 Yaş : 36 Kayıt tarihi : 06/07/08
| Konu: Hz. Fatıma (a.s) ın hayatı Cuma Tem. 11, 2008 4:25 pm | |
| Doğum TarihiHz. Fatıma (a.s)’ın doğum tarihi hakkında İslam alimleri arasında birçok ihtilaflar vardır. Fakat Şia alimleri arasında, Hz. Fatıma (a.s)’ın, bi’setin beşinci yılı Cemadi’us- Sani’nin yirmisinde Cuma günü doğduğu meşhurdur.Kevser OluşuAllah-u Teala, Hz. Peygamber (s.a.a)’e; “Sana bol hayırlar vereceğiz” buyurarak O’nu müjdeledi. Düşmanlara cevap olarak da “Kevser” suresini göndererek şöyle buyurdu: “Şüphesiz biz sana Kevseri verdik. Öyleyse Rabbin için namaz kıl ve kurban kes. Doğrusu asıl ebter (soyu kesik) olan sana kin duyandır.”Hz. Peygamber (s.a.a), Allah’ın vaadinin kesin olduğuna ve bütün hayırların kaynağı olacak tertemiz ve bereketli neslin kendisinden vücuda geleceğine kesin olarak inanıyordu. Allah’ın vaadi Hz. Fatıma’nın dünyaya gelmesiyle gerçekleşti ve dünyanın ufukları onun veladet nuruyla aydınlığa kavuştu. Allah-u Teala, kadının değerini bütün aleme göstermek istediğinden dolayı Peygamber (s.a.a)’in tertemiz neslini, O Hazretin kızının vücudunda karar kıldı ve İslam dininin imam ve önderlerinin Hz. Fatıma’nın soyundan vücuda gelmesini takdir etti.Çocuk EğitmesiHz. Fatıma (a.s)’ın çok önemli ve ağır vazifelerinden biri de çocuğa bakma ve onları eğitme meselesi idi. Hz. Fatıma (a.s) beş çocuk sahibi olmuştur, onların isimleri şöyledir: Hasan, Hüseyin, Zeynep, Ümmü Gülüsüm ve Muhsin. Beşinci evladı olan Muhsin, henüz dünyaya gelmeden anne karnında öldürülmüştür. Hz. Fatıma (a.s)’ın kendisi vahiy evinde eğitilmişti, İslamî terbiye ve eğitimden habersiz ve gafil birisi değildi. Anne sütü ve annenin çocuğunu öpmesinden tut, bütün hareket, amel ve sözlerine kadar hepsinin çocuğun hassas ruhunda eser bıraktığının bilincinde idi. Hz. Fatıma çocuklarıyla oynarken de onlara şecaat, hakkı savunmak ve Allah’a perestiş etme dersi veriyordu. Örneğin İmam Hasan’la oynarken şöyle buyuruyordu:Babama benze ya Hasan Hakkın boynundan yuları çıkar İhsan sahibi Allah’a ibadet et Kinli ve öfkeli kimseyi sevmeİşte bu eğitimler neticesinde, dini savunmak, zalimlere karşı mücadele vermek yolunda can ve mallarından geçerek zulüm saraylarını sarsan evlatlar yetiştirdi. Hz. Fatıma, İmam Hasan gibi İslam’ın hassas durumunda, İslam’ın menfaatlerini korumak, esasi bir inkılaba zemin hazırlamak için canını dişine takıp susabilecek ve İmam Hüseyin gibi Kerbela vakıasında can, evlat ve malından geçerek İslam’ı diriltebilecek, Zeynep ve Ümmü Gülüsüm gibi ateşli hutbe ve konuşmalar yaparak Beni Ümeyye’nin zulüm ve sitem rejimini rüsva ve rezil edecek evlatlar terbiye etti.FaziletleriHz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyurmuştur:“Dünya kadınlarının en üstünü dört kişidir: “İmran’ın kızı Meryem, Muhammed’in kızı Fatıma, Huveyled’in kızı Hatice ve Firavun’un hanımı Asiye.” Yine Peygamber (s.a.a) buyurmuştur ki:“Fatıma, cennet kadınlarının en üstünlerindendir.” ]Resulullah (s.a.a), Fatıma (a.s)’a şöyle buyurdular:“Allah Teala senin gazabınla gazap eder, senin hoşnutluğunla da hoşnut olur.” İmam Sadık (a.s) da buyurmuştur ki: “Fatıma (a.s), Allah katında dokuz isimle çağrılır: “Fatıma, Siddika, Mübareke, Tahire, Zekiyye, Raziye, Merziyye, Muhaddese, Zehra.” Fatıma denilmesinin sebebi, şer ve kötülüklerden masum ve mahfuz olduğu içindir. Eğer Ali (a.s) olmasaydı, Fatıma için layık bir eş bulunmazdı.” [Yine Hz. Peygamber (s.a.a) buyurmuştur ki:“Fatıma bedenimin bir parçasıdır; ona eziyet bana eziyettir, onun hoşnutluğu benim hoşnutluğumdur.” [ İbn-i Abbas şöyle diyor: Bir gün Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin (aleyhim’is- selam) Peygamber (s.a.a)’in yanındayken Hazret şöyle buyurdular:“Allah’ım, biliyorsun ki bunlar benim Ehl-i Beytim ve (nezdimde) insanların en değerlilerdirler. Onların dostlarıyla dost, düşmanlarıyla düşman ol; onlara yardım edene yardım et; onları bütün kötülüklerden münezzeh kıl; onları bütün günahlardan koru ve Ruh’ul- Kudüs vasıtasıyla onları teyit et.”Daha sonra buyurdular ki:“Ya Ali! Sen ümmetin İmamı ve benim vasimsin. Müminleri cennete doğru hidayet edeceksin. Kızım Fatıma’nın kıyamet günü nurdan olan bir bineğe bindiğini, sağ tarafında yetmiş bin melek, sol tarafında yetmiş bin melek ve arkasında yetmiş bin melek olduğu halde hareket ettiğini ve ümmetimin mümin kadınlarını cennete götürdüğünü görür gibiyim. Beş vakit namazlarını kılan, Ramazan ayında oruç tutan, Allah’ın evini ziyaret eden, malının zekatını veren, kocasına itaat eden ve Ali’yi seven her kadın, Fatıma’nın şefaati vasıtasıyla cennete girecektir. Fatıma dünya kadınlarının en üstünüdür.”Ya Resulellah! Fatıma sadece kendi asrının mı en üstünüdür? dediklerinde Hazret şöyle buyurdular: “Kendi asrının üstünü olan Meryem’dir. Kızım Fatıma, geçmiş ve gelecekteki bütün kadınların en üstünüdür...”İman ve İbadetiResulullah (s.a.a), Fatıma (a.s) hakkında şöyle buyuruyordu:“Allah-u Teala, kızım Fatıma’nın kalp ve azalarını, imanla öyle doldurmuştur ki, Allah’ın itaati için kendisini bütün meşguliyetlerden uzak tutmaktadır.” İmam Hasan (a.s) şöyle buyurmuştur:“Dünyada annem Fatıma’dan daha abide bir kimse yoktu. Allah’a ibadet etmede o kadar ayak üstü dururdu ki, ayakları şişerdi.” [Resulullah (s.a.a) şöyle buyuruyordu:“Kızım Fatıma alemdeki kadınların en üstünüdür, bedenimin bir parçasıdır, gözümüz nurudur, kalbimin meyvesidir, bedenimdeki ruhumdur, insan şeklinde bir huridir. İbadet mihrabında ayağa kalktığında yıldızlar yeryüzündekilere nur saçtığı gibi onun nuru da gökteki meleklere nur saçmaktadır. Allah (c.c) meleklerine şöyle buyuruyor: “Ey meleklerim, cariyelerimin en üstünü olan cariyem Fatıma’ya bakın, (bakın görün) nasıl karşımda namaz için ayağa kalkmıştır, benim korkumdan bedeninin azaları titriyor, kalbiyle bana ibadete yönelmiştir. Ey melekler şahit olun ki ben, Fatıma’nın şiilerini cehennem ateşinden amanda kıldım.”Siyasi MücadelesiHz. Ali ve Fatıma (a.s), Resulullah (s.a.a)’in tekfin ve tedfin işlerini bitirdikten sonra, olup bitmiş bir işle karşılaştılar. Ebu Bekir hilafete tayin edilmiş ve Müslümanlardan bir grup da ona biat etmişti. Hz. Ali ve Hz. Fatıma’nın bu durum karşısındaki yaptıkları ilk iş çağrıydı. Şöyle ki Hasan ve Hüseyin’in elinden tutarak Medine’nin ileri gelen kişilerinin evlerine gidip onları yardıma çağırdılar, Peygamber (s.a.a)’in tavsiyelerini onlara anlattılarHz. Fatıma (a.s) şöyle buyuruyordu: “Ey insanlar! Acaba babam Hz. Ali’yi hilafete tayin etmedi mi? Onun fedakarlıklarını unuttunuz mu? Babam; “Aranızda iki emanet bırakıyorum, onlara sarıldığınız müddetçe asla sapmazsınız; biri Allah’ın kitabı, diğeri ise Ehl-i Beyt’imdir” diye buyurmadı mı? Bizi yalnız bırakmanız, yardımınızı bizden esirgemeniz sizlere yakışır mı hiç?!” Hz. Ali veHz. Fatıma (a.s) bundan netice almayınca menfi mücadeleyi başlatmaya karar verdiler. Bir kaç gün böyle geçti. Bir gün Ömer, Ebu Bekir’e; “Ali ve yakınlarının dışında herkes sana biat etti, onlar biat etmezlerse, senin hükümetin sağlam bir temele oturmuş sayılmaz. Ali’yi çağır, onu biat etmeye zorla” dedi. Ebu Bekir, Ömer’in sözünü beğendi; bunun üzerine Konfoz’a şöyle dedi: “Git Ali’ye de ki; Resulullah’ın halifesi! biat etmen için mescide gelmeni istiyor!” Konfoz, bir kaç defa Hz. Ali (a.s)’ın yanına gittiyse de Hz. Ali (a.s) Ebu Bekir’in yanına gitmekten imtina etti. Ömer çok sinirlendi, Halid bin Velid, Konfoz ve diğerlerini yanına alarak Hz. Fatıma’nın evine doğru gitti. Kapıyı çaldı ve; “Ya Ali! Kapıyı aç” diye bağırdı. Hz. Fatıma (a.s) çok rahatsız olduğu halde kapının arkasına gelerek; “Ey Ömer! Bizimle işin olmasın. Bırak kendi işimizle uğraşalım” dedi. Ömer; “Kapıyı aç! Yoksa evi yakarım!!” dedi.[ Fatıma (a.s); “Ey Ömer! Allah’tan korkmuyor musun? İzinsiz olarak evime mi girmek istiyorsun?!” dedi. Hz. Fatıma (a.s) her ne ettiyse Ömer’i kararından caydıramadı. Bilakis, Ömer, kapıyı açmadıklarını görünce; “Odun getirin de kapıyı yakayım!” dediNihayet kapı açıldı, Ömer içeri girmek istedi. Hz. Fatıma (a.s) tehlikenin yakın olduğunu görünce erkekçe Ömer’in karşısında durdu. Halk gaflet uykusundan uyanır ve Ali’yi savunurlar diye ağlayıp feryat etmeye başladı. Hz. Fatıma’nın ağlayıp yardım talebinde bulunması, o taş yürekli insanlara hiç tesir etmedi. Hatta kınında olan kılıçla kaburgasına bile vurdular ve kamçıyla da kolunu morarttılarSonuçta Hz. Ali’yi tutup mescide götürmek istediler. Hz. Fatıma (a.s), Hz. Ali’nin tehlikede olduğunu görünce ileri atılarak sıkıca Ali’nin elbisesine yapıştı ve “Kocamı götüremezsiniz” diye bağırdı. Konfoz, Hz. Fatıma’nın, Ali’nin elbisesini bırakmayacağını görünce kamçıyla onun nazenin koluna o kadar vurdu ki, pazısı feci bir şekilde şişti! Fatıma (a.s), halkın izdihamı neticesinde kapı ile duvar arasında öyle bir sıkıştı ki, kaburga kemikleri kırıldı ve rahminde olan çocuk da sıkt oldu![Kendine geldiğinde baktı ki, Ali’yi mescide doğru götürmüşler. Durmak câiz değildi, Ali’nin canı tehlikedeydi, onu savunması gerekirdi. Tüm yorgunluğuna rağmen kaburgası kırılmış olduğu halde evden dışarı çıktı ve Beni Haşim kadınlarından bir grupla birlikte mescide gitti. Ali’yi tuttuklarını görünce halka yüz çevirerek; “Amcam oğlunu serbest bırakın, yoksa Allah’a and olsun ki, saçlarımı dağıtır, Peygamber’in gömleğini başımın üzerine atar, sizi Allah’a şikayet ederim!” diye seslendi. Sonra yüzünü Ebu Bekir’e çevirerek şöyle dedi: “Kocamı öldürüp çocuklarımı yetim bırakmak mı istiyorsun? Onu bırakmazsan saçlarımı dağıtır ve babamın kabrinin üstünde Allah’ı imdada çağırırım!” Bu sözü söyledikten sonra Hasan ve Hüseyin’nin ellerinden tutarak Resulullah (s.a.a)’in kabrine doğru hareket etti... Nihayet Hz. Ali (a.s) durumun çok tehlikeli olduğunu görünce, Selman’a, gidip Fatıma’yı bu işten vazgeçirmesini söyledi... Fatıma (a.s) Hz. Ali’nin emrini duyunca; “O Emrettiği için itaat ediyorum ve sabredeceğim” dedi.[Vefat TarihiHz. Fatıma (a.s) babasından sonra bir kaç aydan fazla yaşamadı. Bu konuda görüş ihtilafı vardır. Hz. Fatıma (a.s) babasından sonra Kuleyni’nin naklettiğine göre 75 gün, İbn-i Şehraşub’un nakline göre 72 gün, Ebu’l Ferec’in nakline göre 3 ay, Allame Meclisi’nin rivayetlerine göre 40 gün veya 6 ay, İbn-i Cevzi’nin nakline göre 70 gün ve İmam Bakır (a.s)’dan naklolan bir rivayete göre de 95 gün yaşamıştır. Ama hicretin 11. yılında vefat etmiş olduğunda şüphe yoktur. Hz. Fatıma’nın kaç yaşındayken vefat ettiğinde de ihtilaf vardır. 18, 28, 30 ve 35 yaşları olmak üzere beş görüş vardır. Kabrinin nerede olduğuna gelince; o da ihtilaflıdır. Bazıları, Resulullah (s.a.a)’in ravza-i mutahharasında metfun olduğunu söylemişlerdir. Meclisi, İbn-i Babeveyh’den şöyle nakletmiştir: “Bana göre sahih olan, Fatıma (a.s)’ın kendi evinde defnedildiğidir. Beni Ümeyye, Mescid-i Nebevi’yi genişlettikten sonra Fatıma (a.s)’ın kabri mescidin içerisinde kaldı.” Keşf’ul- Ğumme’nin müellifi de şöyle yazıyor: “Fatıma (a.s)’ın Bakî’de defnedildiği meşhurdur.” İbn-i Cevzi ise şöyle yazıyor: “Bazılarına göre Hz. Fatıma (a.s) Akil’in evinin yanında defnedilmiştir...” | |
|